روش‌های برداشت با گیرنده‌های جی پی اس

مهم‌ترین مزایای GPS

  • نقشه برداری با سرعت بالا و دقیق با گیرنده‌های جی پی اس
  • نیازی به دید بین نقاط نمی باشد
  • قابلیت استفاده و کارایی 24 ساعته، در هفت روز هفته و تقریبا در هر شرایط آب و هوایی
  • ارائه نتایج صحیح  ژئودتیکی
  • قابلیت انجام مشاهدات بیشتر، به همراه نیروی انسانی کمتر

مهم‌ترین ویژگی‌های GPS

  • نیاز به برقراری ارتباط با حداقل چهار ماهواره
  • در فضای سرپوشیده و داخلی قابلیت کارایی ندارد. حتی به هنگام استفاده در فضای باز می‌بایست مراقب درختان و ساختمان‌های بلند هم باشید.

روش‌های برداشت GPS متناسب با شرایط کاری

  • استاتیک: مناسب برای فواصل بلند، شبکه های ژئودتیک و یا مطالعات پلیت تکتونیک ( تکتونیک صفحه ای)

با دقت بالا و سرعت پایین

  • استاتیک سریع (rapid static) : مناسب برای ایجاد شبکه های کنترل محلی، گسترش شبکه

برای طول بازه های دقیق تا 20 کیلومتر با سرعتی بالاتر از استاتیک

  • کینماتیک: مناسب برای برداشت جزئیات یا برداشت تعداد زیادی از نقاط نزدیک به هم.

وابسته به مشاهده واضح 4 ماهواره می‌باشد در غیر این صورت نیاز به حل مجدد ابهام فاز می‌باشد.

  • کینماتیک آنی( RTK ) :برقراری ارتباط رادیویی از ماهواره به گیرنده مرجع و سپس به روور

مناسب برای زمانی که تداخل رادیویی یا قطع ارتباط رخ نداده، برداشت آنی را میسر می‌سازد.

کاربرد آن برای برداشت جزئیات ، پیاده سازی، COGO

  به طور دقیق به معرفی هر یک از روش های برداشت GPS می‌پردازیم:

روش استاتیک

اصلی‌ترین روش نقشه‌برداری با GPS است. در این تکنیک، گیرنده مرجع را در یک نقطه معلوم قرار می‌دهیم. این کار به منظور مشاهده یک طول بازه بلند 20 کیلومتری یا بیشتر صورت می گیرد. گیرنده دوم (روور) را در انتهای دیگر طول بازه مستقر می‌کنیم.زمان مساوی برای ذخیره دیتا تنظیم می‌کنیم. بسته به طول بیس لاین، تعداد ماهواره‌های در معرض دید و هندسه یا آرایش نسبی ماهواره‌ها، زمان مورد نیاز تغییر خواهد کرد.

نکات لازم روش استاتیک

  • برای جلوگیری از وجود خطای انسانی و اشتباهات، همه چیز را دوبار چک کنید.
  • زمانی که داده های مورد نیاز برداشت شد،روور را خاموش کنید. به بیس لاین بعدی بروید.
  • برای سرعت بالا، گیرنده ی روور دیگری را اضافه کنید و با جابه جا کردن دو روور هر بیس لاین را برداشت کنید.

روش استاتیک سریع 

اگر محلی مورد نظر شماست که در آن هرگز برداشت GPS نداشتید:

اول باید چند نقطه با مختصات معلوم را مشخص کنید.یک نقطه برای گیرنده مرجع انتخاب کنید. با یک یا چند روور به هریک از نقاط معلوم حرکت کنید.مدت زمان لازم برای اندازه‌گیری هر روور، به طول بیس لاین و GDOP بستگی دارد.

روش کینماتیک

گیرنده ی رفرنس را مستقر و تنظیم کنید. با قرار دادن روور در انتهای بازه، هر دو گیرنده را روشن می‌کنیم. به مدت 5 تا 20 دقیقه منتظر می‌مانیم، این زمان وابسته به تعداد ماهواره‌های در معرض دید بستگی دارد.باید از ثابت بودن دو گیرنده مطمئن شویم. پس از جمع آوری دیتا،با روور حرکت می‌کنیم. ذخیره نقاط با نرخ زمانی از پیش تعریف شده یا نرخ مکانی از پیش تعیین شده و یا هر دو، امکان پذیر است.زمانی که دید گیرنده به کمتر از 4 ماهواره می رسد، باید گیرنده را جابه جا کنیم.قبل از برداشت مجدد، میبایست ابهام فاز حل شود.

روش RTK(Real-Time Kinematic)

این روش، جایگزین روش کینماتیک است.گیرنده‌ی روور، به دلیل داشتن انتن GPS، سیگنال‌های ماهواره‌ای و سیگنال‌های ایستگاه مرجع را دریافت می کند.روور هر دو سیگنال را برای حل رفع ابهام پردازش می‌کند. پس از استقرار و تنظیم گیرنده رفرنس و دریافت سینگنال‌های ماهواره‌ای، روور را روشن می‌کنیم. پس از اینکه رُووِر هر دو سیگنال ماهواره و ایستگاه مرجع را دریافت کرد،رُووِر اصطلاحاً اینیشیالایز initialize خواهد شد و ابهام فاز حل می‌شود.

برای ثبت نقاط و مختصات آماده است. مطمئن شوید که ارتباط با رفرنس را از دست نمی‌دهید، چرا که قطع ارتباط سبب می شود محاسبات ابهام فاز رُووِر و همین طور دقت از دست برود. تداخل در امواج رادیویی کار ارسال تصحیحات را مختل می‌سازد پس می‌بایست رادیو مودم را کنترل کنیم. آنتن‌ها، هم در ارسال و هم در دریافت‌های رادیویی به خاطر وجود ساختمان‌های بلند مسدود نمی‌شوند، و کابل بلند برای آنتن انتخاب نکنید چون این انتخاب باعث تضعیف سیگنال ها می شود.

گردآورنده: مبینا نادری